Różnica czasu między Warszawą, Polska a Reykjavíkiem, Islandia. Warszawa jest 1 godzinę przed Reykjavíkiem. Czas w Warszawie. Czas w Reykjavíku. 19:05. Piątek, 24 listopada 2023 roku. Strefa czasowa Warszawy: UTC +01:00 lub CET. 18:05. Piątek, 24 listopada 2023 roku. Aktualny czas lokalny i pogoda Egipt. 12 hour 24 hour. 6:52:06 PM. UTC/GMT +2 godzin. 26. Sunday. Nov 2023. Compare Time Difference Between 2 Cities. Calculate Distance Between 2 Cities. 542043. Cancún - szczegółowa mapa Google. Aktualny czas - Cancún, Meksyk - strefa czasowa, bieżący czas lokalny, która godzina. Vay Tiền Nhanh. Holandia Główne cechy systemu edukacji 8 lat kształcenia w szkole podstawowej (uczniowie w wieku 4-12 lat) Obowiązek szkolny: rozpoczyna się w wieku 5 lat i kończy w wieku 18 lat Wybór różnych ścieżek kształcenia w wieku 12 lat Bardzo zróżnicowane ścieżki kształcenia już na poziomie szkoły średniej pierwszego stopnia Dwie z sześciu ścieżek kształcenia prowadzą do szkolnictwa wyższego Cztery z sześciu ścieżek prowadzą do szkolnictwa wyższego o charakterze zawodowym. Dzieci i młodzież w wieku 5-18 lat mają obowiązek nauki do czasu uzyskania podstawowych kwalifikacji lub ukończenia 18 roku życia. Ustawa o obowiązkowej edukacji dotyczy uczniów w wieku 5-16 lat, przy czym większość dzieci rozpoczyna szkołę podstawową już od 4. roku życia. Zarządzanie i nadzór Za system edukacji odpowiedzialne jest państwo, w szczególności Minister Edukacji, Kultury i Nauki oraz Sekretarz Stanu (minister niższego szczebla) ds. Edukacji, Kultury i Nauki. Ministerstwo Edukacji, Kultury i Nauki określa ustawowe wymogi dotyczące wczesnej edukacji, szkolnictwa podstawowego i średniego oraz średniego szkolnictwa zawodowego. Sprawuje również ogólny nadzór nad ogólnokształcącymi szkołami średnimi dla dorosłych (VAVO). Minister Edukacji ustanawia regulacje prawne i inne zasady dotyczące funkcjonowania poszczególnych szkół. Brak jest krajowej podstawy programowej, jednak obowiązują określone cele dotyczące planowanych wyników w nauce w szkolnictwie ogólnokształcącym. Rząd ustanawia regulacje prawne dotyczące funkcjonowania instytucji szkolnictwa wyższego (wyższych szkół zawodowych i uniwersytetów), niemniej odpowiednie władze poszczególnych instytucji szkolnictwa wyższego są zobowiązane do określenia dalszych szczegółowych zasad w zakresie dydaktyki i trybu egzaminowania studentów. Rola władz na szczeblu prowincji w obszarze edukacji ogranicza się do zadań związanych z nadzorem i przestrzeganiem regulacji prawnych. Szkoły podstawowe i średnie, w tym średnie szkoły zawodowe są administrowane i zarządzane przez władze lokalne. Rada szkoły jest odpowiedzialna za daną placówkę i jakość kształcenia, w tym za realizację zaplanowanych wyników w nauce. Holenderski system edukacji jest w pewnych obszarach scentralizowany, a w innych – zdecentralizowany. Swoboda organizowania kształcenia W dziedzinie zarządzania oświatą art. 23 Konstytucji stanowi: Edukacja jest przedmiotem stałej uwagi Rządu; Każda osoba ma prawo oferować kształcenie, a władze mają prawo do jego nadzorowania. W Holandii funkcjonuje powszechne prawo do zakładania szkół i nauczania w oparciu o przekonania religijne, światopoglądowe czy edukacyjne. W rezultacie istnieją zarówno szkoły publiczne, jak i prywatne. Organizacja i struktura systemu edukacji Diagram systemu edukacji Opieka nad dziećmi Wet Kinderopvang (Ustawa o opiece nad dziećmi) wyróżnia następujące formy opieki nad dziećmi: opiekę dzienną opiekę w niepełnym wymiarze godzin opiekę w domowych przedszkolach opiekę sprawowaną z udziałem rodziców przedszkola Ustawa nie reguluje nieformalnej opieki dziennej sprawowanej np. przez opiekunki i nianie, przyjaciół lub rodzinę, ani też nieformalnych klubów bądź grup. Dzieci w wieku od 6-8 tygodni do 4 lat mogą uczęszczać do przedszkola, natomiast z nieformalnych klubów i grup mogą korzystać dzieci w wieku 2-4 lat. Wczesna edukacja i opieka oraz szkolnictwo podstawowe Wczesna edukacja i opieka nad dzieckiem (VVE): Przeznaczona jest dla dzieci w wieku 2-5 lat zagrożonych lub mających problemy z nauką i realizowana jest w nieformalnych klubach lub grupach oraz w szkołach podstawowych. Ich celem jest zapewnienie dzieciom w trudnej sytuacji, które zagrożone są trudnościami w nauce bądź językowymi, optymalnych szans rozwoju oraz przygotowanie ich do nauki w szkole podstawowej. Szkolnictwo podstawowe (ISCED 1): Większość dzieci rozpoczyna naukę w szkole podstawowej w wieku 4 lat, chociaż obowiązek szkolny dotyczy dzieci od 5. roku życia. Nauka trwa (średnio) do 12 roku życia. Nauka w szkole podstawowej trwa 8 lat. Szkolnictwo średnie Po ukończeniu szkoły podstawowej w wieku około 12 lat, dzieci mogą wybrać jeden z trzech rodzajów szkół średnich: VMBO (szkoła średnia przygotowująca do zawodu: 4 lata) HAVO (ogólnokształcąca szkoła średnia: 5 lat) VWO (szkoła średnia przygotowująca do studiów wyższych: 6 lat) Szkoły VMBO oferują cztery ścieżki kształcenia: podstawowy program zawodowy (VMBO-B) program zawodowy dla kierownictwa średniego szczebla (VMBO-K) program łączony (VMBO-G) program teoretyczny (VMBO-T) Większość szkół średnich to szkoły oferujące kilka rodzajów kształcenia na poziomie szkoły średniej, dzięki czemu uczniowie mogą łatwo przenosić się z jednego programu kształcenia do innego. Szkolnictwo średnie pierwszego stopnia Pierwsze trzy lata szkoły ogólnokształcącej i szkoły przygotowującej do studiów wyższych (HAVO i VWO) stanowią część szkolnictwa średniego pierwszego stopnia (ISCED 2), natomiast w przypadku VMBO poziom ISCED 2 to pełne 4 lata kształcenia przygotowującego do zawodu. W niższych klasach nacisk kładzie się na zdobywanie i stosowanie wiedzy i umiejętności, jak również na realizację zintegrowanego programu nauczania. Nauczanie opiera się na celach edukacyjnych określających wiedzę i umiejętności, które uczniowie muszą opanować (źródło: Krajowy Instytut Rozwoju Programów Nauczania, SLO). Szkoły samodzielnie interpretują wyznaczone cele definiując przedmioty, projekty i obszary uczenia się oraz sposoby łączenia tych obszarów, np. nauczanie w oparciu o kompetencje. Poza językiem angielskim, który jest obowiązkowy dla wszystkich uczniów, uczniowie szkół HAVO i VWO uczą się dwóch innych języków nowożytnych, natomiast uczniowie szkół VMBO jednego. Szkolnictwo średnie drugiego stopnia Ostatnie dwa lata szkoły ogólnokształcącej i ostatnie trzy lata szkoły przygotowującego do studiów wyższych (HAVO i VWO) są klasyfikowane jako szkoły średnie drugiego stopnia (ISCED 3). Na etapie szkolnictwa średniego drugiego stopnia rozpoczyna się przygotowanie do studiów wyższych. Praca uczniów polega głównie na przygotowaniu do egzaminu ogólnokrajowego za pomocą dossier egzaminacyjnego. Szkolnictwo średnie zawodowe Szkoły MBO przygotowują uczniów do zawodu. Po ukończeniu szkoły typu VMBO, w wieku około 16 lat uczniowie mogą przejść do średniej szkoły zawodowej (MBO). Uczniowie, którzy pomyślnie ukończą program teoretyczny w ramach VMBO mogą również przejść do kształcenia w szkołach HAVO. Szkolnictwo wyższe Osoby, które uzyskały świadectwo ukończenia szkoły HAVO lub VWO mogą w wieku odpowiednio około 17 i 18 lat zdecydować się na podjęcie studiów wyższych. Szkoły HAVO mają na celu przygotowanie uczniów do podjęcia kształcenia wyższego zawodowego/studiów na uniwersytecie nauk stosowanych (HBO). Absolwenci szkół HAVO mogą również przejść na wyższe lata szkoły VWO i do średniej szkoły zawodowej (MBO). Szkoła VWO ma na celu przygotowanie uczniów do studiów na uniwersytecie. W praktyce wielu posiadaczy świadectw ukończenia szkoły VWO przechodzi do HBO. Osoby, które uzyskały świadectwo ukończenia szkoły MBO mogą kontynuować naukę w wyższej szkole zawodowej, natomiast posiadacze świadectwa ukończenia szkoły HBO mogą podjąć studia na uniwersytecie. W Holandii wiele szkół HBO (hogescholen) finansowanych jest przez rząd. Pozostałe są oficjalnie uznawane, ale nie otrzymują finansowania od rządu. W Holandii działają liczne uniwersytety oferujące szeroki zakres kierunków studiów, kilka uniwersytetów technicznych oraz szereg uczelni specjalizujących się w niewielkiej liczbie dziedzin akademickich. Ponadto istnieje możliwość przystąpienia do dwuletniego programu studiów (ISCED 5), który: jest realizowany w ramach programu szkoły HBO (uniwersytet nauk stosowanych); stanowi część programu studiów licencjackich w instytucji szkolnictwa wyższego; jest na poziomie pomiędzy 4. poziomem kształcenia zawodowego (MBO-4) a licencjatem HBO (uzyskiwanym na uniwersytecie nauk stosowanych); jest skierowany zwłaszcza do uczniów szkół zawodowych (poziom 4) i osób z kilkuletnim stażem pracy, dając im możliwość zwiększenia szans na rynku pracy dzięki uzyskaniu Associate degree. Po zyskaniu tego tytułu absolwenci mogą kontynuować naukę, aby uzyskać tytuł licencjata HBO (na uniwersytecie nauk stosowanych) związany z danym programem prowadzącym do uzyskania Associate Degree. Kształcenie specjalne Oprócz ogólnodostępnych szkół podstawowych i średnich w Holandii realizowana jest również edukacja specjalna, w ramach której działają trzy rodzaje szkół: Szkoła specjalna (średnia): Działają oddzielne szkoły dla dzieci, którym z powodu niepełnosprawności nie można zapewnić odpowiedniej opieki w szkołach ogólnodostępnych. Szkoła specjalna (podstawowa): dla dzieci z trudnościami w nauce i zaburzeniami w zachowaniu, które – przynajmniej czasowo – wymagają specjalnej opieki w szkole. Kształcenie praktyczne: dla uczniów, którzy nie są w stanie uzyskać kwalifikacji VMBO nawet przy długotrwałej dodatkowej pomocy, ale mogą skorzystać ze szkoleń praktycznych, które przygotują ich do wejścia na rynek pracy. Kształcenie i szkolenia dorosłych Kształcenie dorosłych obejmuje szereg programów kształcenia i szkolenia w następujących obszarach: Kształcenie dorosłych na poziomie szkoły średniej ogólnokształcącej (VAVO); Język niderlandzki i arytmetyka nastawione na podstawowe umiejętności czytania, pisania i liczenia oraz poziom początkowy szkolnictwa zawodowego; Język niderlandzki jako drugi język (NT2) I i II stopnia, co prowadzi do uzyskania świadectwa znajomości języka niderlandzkiego jako drugiego języka, o którym mowa w rozporządzeniu w sprawie egzaminów państwowych z języka niderlandzkiego jako drugiego języka; Język niderlandzki jako drugi język nastawiony na zdobycie podstawowej znajomości tego języka; Język niderlandzki jako drugi język nastawiony na zdobycie podstawowej umiejętności czytania i pisania. Edukacja domowa Szacuje się, że od 200 do 2000 uczniów w Holandii uczy się w ramach edukacji domowej. Dokładne dane nie są oficjalnie zbierane. Rząd holenderski uważa, że w Holandii nie ma potrzeby realizacji edukacji domowej, w związku z czym do niej nie zachęca. Istnieje wystarczająca liczba różnych szkół realizujących kształcenie zgodnie z określonymi wyznaniami religijnymi czy światopoglądami, które zapewniają rodzicom duży wybór. Ustawa o obowiązkowej edukacji stanowi, że wszystkie dzieci w wieku szkolnym muszą chodzić do szkoły. Szczególne wyjątki dotyczą dzieci osób prowadzących nieosiadły tryb życia, dzieci, które z powodu ograniczeń psychicznych lub fizycznych nie mogą uczęszczać do szkoły oraz dzieci, których rodzice wyznają religię lub światopogląd nieuwzględniany przez pobliskie szkoły. Rodzice z ostatniej z tych grup często ubiegają się o pozwolenie na realizację edukacji domowej. Wnioski o zwolnienie z obowiązku szkolnego składa się do władz regionalnych. Prawa i obowiązki rodziców oraz uczniów W Holandii obowiązek szkolny obejmuje uczniów w wieku 5-16 lat, natomiast obowiązek uzyskania podstawowych kwalifikacji odnosi się do uczniów w wieku 16-18 lat. Urzędnicy ds. frekwencji szkolnej sprawdzają, czy rodzice i uczniowie przestrzegają Ustawy o obowiązkowej edukacji oraz informują ich o konsekwencjach łamania przez nich prawa. W przypadku wystąpienia ewentualnych problemów z frekwencją urzędnik będzie starał się znaleźć dla nich rozwiązanie we współpracy z rodzicami i szkołą. Urzędnik może również doręczyć wezwanie do sądu uczniowi, który wagaruje lub nie jest zapisany do szkoły. W przypadku zbyt częstych nieobecności ucznia szkoły podstawowej szkoła powiadamia o tym urzędnika ds. frekwencji, który sprawdza, dlaczego dziecko nie uczęszcza do szkoły. Szkoły podstawowe oraz szkoły specjalne i prowadzące kształcenie praktyczne są zobowiązane do zgłaszania w gminie nieobecności dłuższej niż 16 godzin w ciągu 4 kolejnych tygodni. Szkoły są zobowiązane do zgłaszania nieuzasadnionej nieobecności do Verzuimloket van de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO) (informacje dostępne są tylko w języku niderlandzkim), jeśli uczeń jest nieobecny w szkole przez 16 godzin w okresie 4 tygodni. Verzuimloket (dosłownie: liczący nieobecności) zgłasza to gminnemu urzędnikowi ds. frekwencji, który bada sprawę i – o ile jest to konieczne – może wystawić wezwanie do stawienia się w sądzie, które zostaje również przekazane prokuratorowi. Urzędnik ds. frekwencji może także zgłosić nieobecność do Sociale Verzekeringsbank (SVB; Krajowy Instytut Ubezpieczeń), jeśli uzna, że starania o powrót ucznia do szkoły nie powiodły się. W takim przypadku SVB może zaprzestać wypłacania zasiłku rodzinnego. Środek ten dotyczy wyłącznie uczniów w wieku 16 i 17 lat, którzy nie posiadają podstawowych kwalifikacji. Zegar Światowy Holandia Amsterdam X Zegar Światowy Czas w Europie Czas w Australii Czas w Stanach Zjednoczonych Czas w Kanadzie Czas na Świecie Kontakty Darmowe zegary pl Czas miejscowy - Amsterdam, Holandia - strefa czasowa, czas lokalny letni/zimowy 2022 Czas lokalny --:-- CEST Czas letni 2022 Czas letni zaczyna się niedziela 27 marzec 2022, 02:00 czasu standardowego Czas letni skończy się niedziela 30 październik 2022, 03:00 czasu letniego Różnica do UTC Standardowa strefa czasowa: UTC/GMT +1 godzina Czas letni: +1 godzina Bieżąca różnica od UTC: UTC/GMT +2 godziny Nazwa strefy czasowej: CEST Współrzędne geograficzne Lotniska Lotnisko IATA ICAO Odległość do Amsterdam Port lotniczy Rotterdam RTM EHRD 54 km De Kooy DHR EHKD 62 km Copyright © 2005 - 2022 Wszelkie prawa zastrzeżone. Stosunki dyplomatyczne między Polską a Holandią zostały nawiązane w 1919 r. Współpraca polityczna Rys historyczny Choć oficjalne stosunki dyplomatyczne pomiędzy Królestwem Holandii a Rzecząpospolitą Polską nawiązane zostały dopiero w 1919 roku, wzajemne kontakty za pośrednictwem posłów i ambasadorów sięgają II połowy XVI wieku. Od tego okresu do trzeciego rozbioru Polski źródła wymieniają nazwiska aż 30 posłów/ambasadorów podróżujących do Królestwa Niderlandów. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, oficjalnie nawiązano dwustronne stosunki dyplomatyczne 4 lipca 1919 r. W tym dniu Królowa Wilhelmina wyraziła zgodę upoważniającą ministra spraw zagranicznych Hermana van Karnebeeka do poinformowania polskiego premiera i ministra spraw zagranicznych Ignacego Jana Paderewskiego o oficjalnym uznaniu nowego niepodległego państwa polskiego. Na czele Poselstwa Polskiego w Królestwie Niderlandów stanął jako chargé d'affaires ad interim Jan Włodek, który w dniu 13 września 1919 r. złożył listy uwierzytelniające. W czasie II wojny światowej polscy żołnierze brali udział w walkach o wyzwolenie miast holenderskich (zwłaszcza 1. Samodzielna Brygada Spadochronowa pod przywództwem Gen. Sosabowskiego w operacji Market Garden i 1. Dywizja Pancerna Gen. Maczka w Bredzie). Po 1945 r. w związku z wprowadzeniem systemu komunistycznego w Polsce, oficjalne relacje polsko – holenderskie uległy znacznemu ograniczeniu, intensywna była jednak wymiana kulturalna. W latach 80 należy odnotować duże zaangażowanie polityków i społeczeństwa holenderskiego w działalność „Solidarności” i gwałtowny sprzeciw wobec wprowadzenia stanu wojennego ( akcja Een pak van je Hart voor Polen: Paczka – dar Twojego serca dla Polskii konwój 120 ciężarówek z darami od społeczeństwa holenderskiego). Po 1989 r. Holandia aktywnie wspomagała nowe, demokratyczne władze polskie w ich staraniach o członkostwo w NATO i UE. Współpraca polityczna w okresie III RP W 2019 r. obchodzono 100-lecie nawiązania relacji dyplomatycznych między Polską a Holandią oraz 75. rocznicę wyzwolenia Holandii, w którym szczególną rolę odegrali polscy żołnierze. Prezydent RP A. Duda złożył w tym kontekście w październiku wizytę w Królestwie Niderlandów, uczestnicząc wspólnie z J. K. M. Wilhelmem - Aleksandrem w uroczystościach w Bredzie. Choć wspólna historia odgrywa ważną rolę w rozwoju relacji PL-NL, równie istotna jest współpraca polityczna, wspierana przez dynamiczną agendę spotkań. Sprzyja temu zbieżność stanowisk w wielu punktach agendy europejskiej ( nacisk na rozwój Jednolitego Rynku i agendy cyfrowej, bezpieczeństwo energetyczne, znaczenie współpracy UE-NATO) i międzynarodowej. Ważnym mechanizmem konsultacji dwustronnych jest Konferencja Utrechcka, powołana przez ministrów spraw zagranicznych Polski i Holandii w 1999 r., przede wszystkim dla wspierania integracji Polski z UE oraz rozwoju stosunków bilateralnych. Coroczne sesje Konferencji Utrechckiej, odbywające się na zmianę w Polsce i w Holandii, obecnie służą pogłębianiu współpracy resortów obu krajów w kwestiach politycznych, gospodarczych, społecznych czy obronnych, zwłaszcza w kontekście UE. Model konferencji posłużył za wzór dla Konferencji Skopijskiej, Tibiliskiej i Belgradzkiej. XXIX edycja odbyła się w Holandii w grudniu 2019 r. i była połączona z połączona z konsultacjami ministrów spraw zagranicznych. Uzupełnieniem dialogu polsko holenderskiego jest cykl Wykładów im. Prof. B. Geremka, ustanowiony w 2009 r. Liczne są również wizyty studyjne oraz spotkania eksperckie. Współpraca ekonomiczna Dobrze rozwijają się również kontakty gospodarcze – wg danych GUS wzajemne obroty handlowe w 2019 r. wyniosły 19 069,6 mln euro, co oznacza wzrost o 4% w stosunku do roku 2018. Polski eksport wyniósł 10 369,9 mln euro (+3% r/r), polski import 8 699,7 mln euro (+5% r/r), a dodatnie dla Polski saldo 1 670,2 mln euro. Holandia pozostaje od wielu lat jednym z największych inwestorów zagranicznych w Polsce, gdzie do tej pory zainwestowała łącznie ok. 35 mld euro. Od 2017 r. największą polską inwestycją w Holandii jest warta ponad 100 mln euro fabryka puszek napojowych Grupy Canpack w mieście Helmond. Istotne działania na tutejszym rynku podjęły również Toruńskie Zakłady Materiałów Opatrunkowych (TZMO Benelux z siedzibą w ‘s-Hertogenbosch), zaopatrujące w swoje produkty 30% holenderskich szpitali. Rozwojowi kontaktów gospodarczych i promowaniu szans inwestycyjnych w Polsce służą liczne wspólne inicjatywy, z których najważniejszą było zorganizowanie w kwietniu 2019 r. Polsko-Holenderskiego Forum Biznesu w Hadze z udziałem Minister Przedsiębiorczości i Technologii RP Jadwigi Emilewicz, w którym udział wzięło ok. 150 przedsiębiorców. Ważnym elementem więzi dwustronnych jest Polonia - według szacunkowych danych w Holandii mieszka i pracuje blisko 350 tys. Polaków, którzy przyczyniają się do rozwoju jej gospodarki. Linki Zagraniczne Biuro Handlowe (ZBH) w Królestwie Niderlandów Współpraca kulturalna Formalnie współpraca kulturalna między Polską a Holandią rozpoczęła się 22 sierpnia 1967 r. z podpisaniem „Umowy kulturalnej pomiędzy rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i rządem Królestwa Holandii”. Umowa obejmowała współpracę w dziedzinie oświaty, kultury i nauki. Współpracę formalną koordynowała Komisja Mieszana składająca się z członków obu państw dbających o przestrzeganie postanowień umowy. Aktualnie głównymi dziedzinami działalności placówki w ramach dyplomacji publicznej i kulturalnej jest promowanie polskich instytucji kulturalnych, wydarzeń kulturalnych oraz indywidulanych artystów i twórców w Holandii. Ponadto promujemy polską myśl historyczną i polityczną. Prowadzimy działania nakierowane na promocję turystyki, sportu, edukacji i języka polskiego. Ponadto wspieramy rozwój współpracy kulturalnej PL-NL współorganizując z podmiotami holenderskimi wydarzenia z zakresu dyplomacji publiczno-kulturalnej, umożliwiające zapoznanie się holenderskiego społeczeństwa z polską kulturą i historią. W ostatnich latach byliśmy współorganizatorami: koncertów chopinowskich, kampanii internetowej „Czy wiesz, że” z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, czy festiwalu filmów wyszehradzkich i wystawy grafik M. Kołodzieja „Klisze pamięci. Labirynty”. Włączyliśmy się w obchody 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej, jak również 75. rocznicy jej zakończenia. Zorganizowaliśmy w 2019 r. we współpracy z Liberalną Gminą Żydowską holenderską premierę filmu „Paszporty Paragwaju”o tzw. Grupie Ładosia, a w obecnym realizuje działania promujące wiedzę o Grupie Wyszehradzkiej w ramach polskiej prezydencji V4. Od kilku lat aktywnie promujemy język polski w ramach kampanii „Ik spreek Pools” (Mówię po polsku). Współpraca naukowa Placówka regularnie współpracuje z holenderskimi uniwersytetami i szkołami wyższymi między innymi UvA w Amsterdamie, Uniwersytetem w Utrechcie, Uniwersytetem w Lejdzie, Haagse Hooge School czy uniwersytetem technicznym TU Delft. Jest uczestnikiem lub współorganizatorem wydarzeń kulturalnych, spotkań, wykładów, kongresów. Wydział konsularny Ambasady dba również o regularny kontakt oraz dobre relacje z polskimi naukowcami i specjalistami przebywającymi na stałe lub okresowo w Holandii. Instytucje polskie działające na terenie Holandii

holandia polska roznica czasu